And I told you to be patient

Hej,
Dzisiejszy dzień już prawie minął, z tego akurat bardzo się cieszę, ale jeszcze został tylko jeden jutrzejszy wtorek, bo od środy zaczynam rekolekcje, czyli tak właściwie trzy dni dodatkowego wolnego. Ale odpoczynku i ogólnie trochę więcej wolnego czasu ostatnio strasznie potrzebowałam. Przy czym też to trzyma mnie w nadziei. A już za dwa tygodnie obóz naukowy, w sumie jedzie blisko 50 osób, niby będzie poranne bieganie, nie miałabym nic przeciwko, a nawet jestem chętna.
Mam fajne zadanie z chemii, a przynajmniej dla mnie najpierw wydawało się trochę dziwne. Czy tylko ja żyłam w pewności, że kisielu czy też budyniu nie da się zrobić samemu w domu, a koniecznie potrzeba kupnego proszku. Od dziś już wiem, że da się je zrobić samodzielnie, z pomocą przychodzi tutaj skrobia ziemniaczana. Czuję się jakbym odkryła jakąś wielką rzecz, a to tylko prosty porzeczkowo-pomarańczowy kisiel, który wyszedł zaskakująco dobrze. Zdolna Marta potrafi.
Dzisiaj też byliśmy trzecimi klasami, a tak właściwie to tylko w trzydzieści osób na lodowisku, ostatni taki wyjazd szkolny. Tym razem było najlepiej albo z powodu małej ilości osób, czy też fajnych osób, a może, że już umiem jeździć całkiem dobrze, a jak dla mnie zadowalająco.
Kawiarenka szkolna z okazji dnia kobiet, konkursy, trafianie serduszek z imionami i ogólnie całkiem dobry dzień.
Na obecny czas zostało mi opisać reakcję kisielu, narysować coś związanego z baletem na artystyczne, nauczyć się na polski i niemiecki. A jutro znowu muszę iść na siódmą rano na poprawę, ale reszta dnia powinna minąć w porządku. Będzie dobrze.
♥